Over Ameland

Ameland leren kennen kan op veel manieren
Drie kwartier varen over het Wad en u bent in een andere wereld. Niet voor niets wordt Ameland de Waddendiamant genoemd. Rust, ruimte en frisse lucht zijn er in overvloed.
Uw eilandbezoek is pas compleet nadat u op ontdekkingsreis bent geweest in de musea, ambachtelijke gemalen mosterd hebt geproefd in de molens, hebt genoten van het weidse uitzicht vanaf de vuurtoren , heerlijk genoten hebt van het strandleven en flora en fauna hebt bestudeerd.

Het Wad
Het weidse Wad met zijn vergezichten is een plaats waar men midden in de zomer nog helemaal alleen kan zijn.
Bij vloed is het een grote zee en bij eb een ingewikkeld landschap van slikken en schorren, van geulen en prielen en van zand- en slikplaten. Doordat het tweemaal daags enkele kubieke kilometers Noordzeewater krijgt toegevoerd is er een ongelooflijke rijkdom aan planten en dieren.
In de waddenzee leven ongeveer 30 soorten vis, waaronder garnalen. Het dierenleven op de waddenzee steunt direct of indirect op de plantenwereld. De een leeft van de ander en aan het begin van deze voedselketen staat de plant, veelal microscopisch klein, in de vorm van kristal- of kiezelwieren.
Dit enorme voedselreservoir kan per vierkante kilometer Wad onafgebroken 600 tot 1000 vogels voeden, waarvan 75% steltlopers.

Strand en duinen
Op het strand is altijd wel iets te doen of te zien. Of het nu op een zonnige zomerdag is of tijdens een najaarsstorm, het blijft genieten. Lange strandwandelingen, schelpen zoeken, zwemmen, zonnebaden, vliegeren, fietsen, met paard en wagen over het strand, er zijn vele mogelijkheden.
Bij de vier strandwegen, Nes-Buren-Ballum-Hollum, staan strandpaviljoens waar u in het hoogseizoen de inwendige mens kunt verzorgen en gelijktijdig genieten van het uitzicht op strand en zee. Bij de paviljoens wordt onder toezicht gezwommen. De daarbij behorende vlag is rood of groen, waarbij groen aangeeft dat het opkomend water is en dus veilig om te zwemmen. Bij rood is het afgaand water en zwemmen niet toegestaan. 

Blauwe vlaggen voor Ameland
Op Ameland zijn de badstranden bij Nes, Buren en Hollum en de jachthaven onderscheiden met de Blauwe Vlag. Dit is een jaarlijkse internationale onderscheiding die wordt toegekend aan stranden en jachthavens die veilig en schoon zijn.

Flora en Fauna
Bos, duin, kwelder, strand en wad. Veel verschillende landschappen, dat betekent een grote verscheidenheid aan bloemen, planten en dieren.

Oerd en Hon
Het Oerd is een oud en begroeid duingebied met enkele hoge duinen en vochtige duinvalleien. Het gebied de Hon is nog voortdurend aan verandering onderhevig, nieuwe duinen vormen zich hier en de kwelder breidt zich gestadig uit. De velduil broedt er en het lamsoor is er aan het eind van de zomer talrijk. De plant zet grote delen van het gebied in een paarse gloed. In de oostelijke oude duinen van het Oerd is de zilvermeeuw sterk vertegenwoordigd. Er is een kolonie van zo’n 3300 paren. Verder is er de stormmeeuw, een kleiner familielid van de zilvermeeuw en de Britse mantelmeeuw. De omgeving is ideaal voor de blauwe en bruine kiekendief. Andere algemene broedvogels zijn eidereend, bergeend, wulp, kluut, visdief, tapuit en sprinkhaanrietzanger.

Kooiplaats
Een aantal kilometers ten oosten van Buren ligt de kooiplaats met de Nassau-eendenkooi.
Amalia van Anhalt-Dessau, prinses van Nassau en vrouwe Ameland, liet deze eendenkooi in 1705 voor haar zoon Willem Friso aanleggen. Tot 1930 was de eendenkooi en het bijbehorende Kooikershuis in bezit van de familie Oranje-Nassau. Tegenwoordig is het geheel in handen van particulieren en in het zomerseizoen dagelijks geopend. Hier vind u meer informatie >>.

Walvisvaart
In de 17e en 18e eeuw kende Ameland door de walvisvaart een periode van ongekende welvaart.
Omstreeks 1719 begonnen de Amelanders zich te bemoeien met de walvisvaart. Het vangen van walvissen was in die tijd een bijzonder ruig bedrijf. Elk voorjaar, tussen maart en mei, staken forse zeilschepen richting Spitsbergen. Eenmaal aangekomen op de walvisgronden speurden zeelui vanuit het kraaiennest naar de hoge fonteinen die wezen op aanwezigheid van de walvissen. Als het zover was, gingen de stoerste mannen in een roeibootje de enorme kolossen te lijf. De sterkste man aan boord had de taak om de walvis met zijn harpoen te treffen. Als de walvis dan na een lange en gevaarlijke strijd volkomen uitgeput was werd het dier naar het vaste land gesleept, waar het speksnijden begon en vervolgens de traan werd gekookt.

Dans en kleding
De folkloristische dansgroep “De Amelanders” is opgericht op 11 januari 1962. Het dansprogramma bestaat uit ca. 20 dansen, waaronder enkele zeemansdansen: de rieldans de horlepiep en de zakdoekendans. De groep wordt begeleid door harmonicaspelers. “De Amelanders” kozen het kostuum uit de tijd rond 1850, de tijd van crinoline. Zij gebruiken natuurlijke materialen. De vrouwen dragen wijde lange rokken en als hoofdbedekking het oorijzer op de driestrokenmuts. Verder 3 onderrokken, een bijpassend schortje en witte kousen. De mannendracht bestaat uit: een zwarte pet, wit overhemd met opstaande boord, lakense klepbroek, een “hemdrok” van damast afgezet met zilveren knopen. Om de hals een zwart sjaaltje.

Amelander oorijzer
Dit oorijzer is verwant aan het Westfriese en bestaat uit een zilveren band met “boeken”, een gouden met roosjes versierde voorhoofdsnaad met bijpassende zijnaalden en spelden. Verder losse haarlokjes, een gebreide ondermuts en een kanten bovenmuts.

Amelander driestrokenmuts
Die is gemaakt van batist. De stroken worden voor het wassen van de muts afgehaald, gesteven en met heel dunne stokje geplooid om dan weer op de muts bevestigd te worden. Dit mutsenplooien wordt door de dames van de dansgroep zelf gedaan.

Gegevens van het eiland
Oppervlak: 8.500 ha
Bos: 210 ha
Strand: 27 km
Fietspaden: 100 km
Inwoners: 3.500
Dorpen: 4
Musea: 10
Scholen: 4 primair onderwijs, 1 voortgezet onderwijs.